İLK MEKTUP KAÇ GECE BEKLEMİŞTİM SENİ KAÇ GECE KOYNUMA HASRETİNİ ALIPTA UYUMUŞTUM KAÇ GECE YALNIZLIK SANCISIYLA KIVRANIP DURMUŞTUM ÖYLE ACIMASIZDI Kİ GECELER GÖKTEKİ YILDIZLAR YÜREĞİME ATILAN BİR TAŞ GİBİ GELMİŞTİ BANA YİNEDE HERŞEYE DEĞERDİ BEKLEYİŞİM... BÜTÜN YOLLAR SANA ÇIKIYORDU AMA BEN ASIL SENİN YOLUNUN BENİMKİSİYLE KESİŞMESİNİ BEKLİYORDUM... AYLAR GEÇMİŞTİ;HEP VARDIN AMA BİR TEK O AN YANIMDAYDIN BİRAZ YABANCIYDIN, BANA BİRAZ TANIDIK ŞAŞKINDIK ŞAŞKINLIĞIMIZ ÇOK FAZLA YANSIYORDU YÜZÜMÜZE GÖZ GÖZE GELMEK HİÇ BU KADAR ZOR OLMAMIŞTI BİR BAKIŞTA BİN ANLAM ÇIKARMAK BUNA DENİRDİ İŞTE... YÜZÜMÜZDE BİRBİRİMİZE AİT İZLER ARIYORDUK NE ÇOK DUYMUŞTUM SESİNİ AMA SEN SANKİ İLK KEZ KONUŞUYORDUN... İLK KEZ SÖYLEDİĞİM CÜMLELER SAHİBİYLE BÜTÜNLEŞİYORDU... DÜŞÜNDÜKÇE GÜLÜŞÜNÜ YÜZÜNDE SESSİZ OLAN HERŞEY KONUŞMUŞTU İÇİMDE.... YİNEDE SÖZLER BİR TÜRLÜ ÇIKMIYORU DİLİMDEN... OYSA BOYNUNA SARILIP; ´SEN AYLARDIR BEKLENEN,SEN AYLARDIR ÖZLENENSİN´ DEMEK İSTİYORDUM... HAVA SERİN DEĞİLDİ AMA BEN ÜŞÜYORDUM... KELİMELER HİÇ BU KADAR ZOR GELMEMİŞTİ BANA NE ZAMAN BİR ŞEY SÖYLEMEYE KALKSAM, HER SEFERİNDE BİR ŞEYLER OLUYORDU, SÖZCÜKLER AĞZIMDA DONUYORDU... SICACIKTIN, DOKUNMASAMDA YANSITIYORDUN. BİRAZ ÖNCE TİTREYEN BEN, ARTIK TERLİYORDUM. AŞKTI BU BİLİYORDUM... AMA BUNU KENDİME BİLE İFADE EDEMİYORDUM. FARKINDA DEĞİLDİN BELKİ BELKİ BEN BELLİ ETMİYORDUM. AMA YILLARDIR KORUDUĞUM YILLARDIR KİMSEYE AÇMADIĞIM TOPRAKLARIMI, ÇOKTAN TESLİM ALMIŞTIN BİLE.... SINIRLARIMDAN İÇERİ GİRMİŞTİN BİRKERE... YÜREĞİMİN EN GİZLİ EN KUYTU KÖŞELERİNDE SEN VARDIN ARTIK İTİRAZSSIZDIM. BELLİKİ MUTLIYDUM.... BELLİKİ BENİ ŞAŞIRTAN MUTLLUĞUN TA KENDİSİYDİ.. HARFLERİ TÜKENMEZ BİR KAVUŞMANIN ALFABESİNDEYİM VE BEN OKUMAYI SANKİ YENİ ÖĞRENİYORDUM... ŞİMDİ BU SEVDAYI BANA YAŞATTIĞIN İÇİN KENDİMİ ŞANSLI HİSSEDİYORUM... ´´YA SEN OLMASAYDIN´´ DİYE DÜŞÜNMÜYORUM. ÇÜNKÜ; SEN VARSIN ÇÜNKÜ; SEN İÇİMDESİN ÇÜNKÜ;SEN BENİM HAYAT KAYNAĞIMSIN ´´BİLİYORMUSUN ÇÖLDE BULDUĞUM BİR AVUÇ SU OLSAN BİTMEYESİN DİYE İÇMEM SENİ...´´ ´´NEREDE OLURSAN OL BENİMLE KAL´´ BU YÜREK ATTIĞI SÜRECE SENİLEYİM´´ ADINI AŞK KOYDUM! DÜŞMEZ Kİ ADIN DİLİMDEN..... HAYALİN GİTMEZ GÖZLERİMDEN...... SEVMEK BUYA İŞTE....... GÖZLERİM ARAR HERYERDE SENİ....... BEN SENİN ADINI AŞK KOYDUM... SİLEMEM Kİ BİR DAHA SENİ..... KALBİM HER GÜN KAN AĞLASA DA...... GİTMEZ Kİ BAŞUCUMDAN ÇARESİZLİĞİM...... BEN ADINI AŞK KOYDUM.... GİDEMEM Kİ SENDEN..... HANGİ AŞIK SEVDİĞİNİ BIRAKIR Kİ!.... ONUN GÖZLERİNDEN NASIL KOPABİLİR Kİ!.... KALBİ YALNIZ ONUN İÇİN ATARKEN..... NASIL BAŞKASINA BAKABİLİR Kİ!..... AŞK HİKAYESİ Âh o akşam o tirenden gülüşün! O gülüş kalbime aksettiği an Duymadım ilk ateşin düştüğünü; Şavka benzer bir ışık zannettim. Macera başlamak üzereymiş o gün. Sürecekmiş bu ateş yıllarca. Bir taraftan Yakacık, mor dağlar... Bir taraftan da deniz, şûh adalar... O gün ömrümde, kader, Geçecek aşkı resimleştirmiş Bu güzel çerçevede. Yine dün geçtim o yoldan; Aynı raylarda tirenler geçiyor... Karşı dağlar, hep o dağlar... Kıyı hep aynı kıyı Ve deniz aynı deniz; O gülüşten bir eser yok yalnız; O güzel çerçeve bomboş! Belki kalbim daha boş! Sen Nerde Kaldın? Yüreğim sabretti, gidenler döndü, Bir tek sen dönmedin, sen nerde kaldın? İçimde sönmeyen ateşler söndü, Senin ki sönmedi, sen nerde kaldın? Adı UMUT olan çocuk büyüdü, Hasretin, aşkımdan önce yürüdü, Acılar dünyamı sardı, bürüdü, Aşkında büyüdü, sen nerde kaldın? Umudu yitirdim, bu genç yaşımda, Adı bile yoktur, mezar taşında, Hala bekliyorum, köşe başında, Köşeler de döndüm, sen nerde kaldın? Yazdığımı, satırlar taşıyamadı, Yarınlar, sen yokken yaşıyamadı, Kimseler yarayı kaşıyamadı, İçerden kanıyor, sen nerde kaldın?... AYRILIĞIN İLANI Gidiyor musun diye sorma bana. Gönderen sensin. Ne terk etmeyi istedim seni, Ne de daha yaşamadığımız bu aşkı toprağa gömmeyi. Senin kadar öfkeliyim ben de. Senin kadar endişeli... Bir dokunuşunla bin kenti yıkacak güç verirdin bana Ama inandıramadım seni. Sen, sorgularken beni kafanda Ben, gözlerinin içine bakıyordum kuşkuyla. Bir tek sözün bağlardı beni sana, Oysa sen hep susmanın koynunda. Aşkın içine bir kez girdi mi kuşku, Teslim alır bedenleri de. Sütten çıkmış ak kaşık değildim Ama yalanı sokmadım iki kişilik dünyamıza. O dünya ki bazen minicik bir odada Bazen kentin ortasında şekillendi. Nasıl da güzeldi... Zaten varsın diye her şey güzeldi ama Sen buna inanmadın. Ah bu sorular... Yaşamak varken sevdayı delice, Niye boğarız sorularla? Nasıl ikna edebilirdim seni? Ben, aşk dedikçe sen, dur dedin. Ben, seninleyim dedikçe Sen, hayır dedin. Zaten az konuşan sen Olumsuz ne kadar sözcük varsa Bulup çıkardın ortaya. Bense hiç bir şey diyemedim. Ne kadar zarar vermişim sana meğer. Nasıl değiştirmişim seni. Oysa hiç böyle düşünmemiştim. Kimseye zarar vermek istemem ben. Kimseyi olduğundan farklı bir hale getirmek istemem. Ama öyle oldu işte. Demek ki; gitmelerin zamanı şimdi. Çocukluğuna sığınır atlatırsın bu acıyı. Ne sevişmelerimiz kalır aklında, ne sevda sözlerimiz. Rahat değilim diyordun ya, rahat ol artık. Gülüşlerini saklaman için bir neden kalmadı. Tedirginliğinin sebebi de kalktı ortadan. Biliyor musun bir tanem! Gidişim yürekten değil, zorunluluktan. Sanma ki, bu toy sevdayı başka kimliklere taşırım. Sanma ki, benden sakladığın gülüşleri yalancı yüzlerde ararım. Seni de götürürüm yüreğimde. Her zaman yokluğunu taşırım. Bulup, bulup kaybettim seni bebeğim. Ne yazık ki, toz duman edemedim kuşkularını. Ne yazık ki, kalamadın bana. Öpücüğümün kokusu kalacak kapının eşiğinde. Kokladıkça; bizi bir yanlışa mahkum ettiğini anlayacaksın